บทที่ 151 ฆ่าฉันให้ตายเสียยังดีกว่า (75%)

ขาดคำปิยฉัตรก็โผเข้าหาเพื่อนซี้ แล้วปล่อยโฮออกมาอย่างสุดกลั้น เธอร้องไห้ฟูมฟายด้วยความเสียใจอยู่นาน แต่ก็สงบสติอารมณ์ได้ในที่สุด ข้อดีของปิยฉัตรคือไม่ปล่อยให้ความรู้สึกด้านมืดของตัวเองดำดิ่งลงไปจนไม่อาจฉุดรั้งได้ อย่างน้อยเธอก็ยังพอมีสติว่าตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่

“ไหนๆ คุณนีราก็ตายแล้ว จะเหลือก็แต่...